maandag 9 februari 2009

Kurillen

Ik ben echt niet van plan om ze allemaal te vinden, maar dit is ook een mooie. Het vulkanische eiland Simushir op de Kurillen heeft een unieke natuurlijke haven, bijna volledig afgesloten van de oceaan. Jammer genoeg is dit echt wel het eind van de wereld, is het zeewater er bitter koud en verder is er op het eiland geen ruk te beleven als je geen liefhebber bent van vulkaanuitbarstingen. Een toekomst als toeristenoord was duidelijk niet weggelegd voor dit brokje brute natuur. Wat kan je dan beter doen dan er een duikbotenbasis organiseren ? Intussen ook volkomen verlaten, maar het eilandje moet spannende dagen gekend. Niet in de tijd dat wij nog een korte broek droegen: de basis werd pas geopend in 1987. Er werkten 3.000 man.
Veel meer dan dit valt over Simushir niet te lezen, maar het geeft je toch een goed idee. Intikken in Google Earth: Simushir. Moet je ook eens kijken van wie Google die foto mag gebruiken : US Navy. In 1994 trok de laatste U-boot commandantski hier de deur achter zich dicht en knipte het licht uit. Sindsdien ligt het hele eiland er compleet verlaten bij. Bezoekers neem mee : rubber laarzen, een zaklantaren, wollen wanten en een geigerteller.

Van wat ik eerder zei over toeristen moet ik toch wat terugnemen. Het kleine vulkaaneilandje ten noordoosten van Simushir heeft toch echt wel wat natuurschoon te bieden. Dit is het Malakhitovoe meer. Op de Google foto is dat de grote ijsvlakte in het midden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten